وبینار آموزشی پداگوژیها: Participatory Pedagogy
پداگوژی، هنر یا علم وجودی یک معلم است. این اصطلاح به صورت عام به استراتژیها یا راهبردهای آموزش مربوط میشود، که برخی، از آن به عنوان سبک یادگیری نیز یاد میکنند (ویکیپدیا). پداگوژی که در لغتنامهها به معنی “روش آموزگاری”، “فن تعلیم” و “علم تعلیم” ترجمه شده، گهگاهی هم به عنوان استفادهی صحیح از راهبردهای آموزشی، در جریان فرایند یاددهی و یادگیری نیز تعریف میشود. پداگوژی در گذشته، به معنی هنر و علم تربیت کودکان بود و اغلب مترادف با واژه تدریس یا تعلیم و آموزش به کار برده میشد. اکنون پداگوژی مفهوم گستردهتری یافته است و در موارد مختلفی به کار میرود. از جمله؛ علم، اخلاق، فلسفه علمی، فنون مختلف و آفرینش آثار زیبا (جی، 2012). اما مهمترین دستاوردی که از پداگوژی انتظار میرود، این است که فراگیران با این روش به جای اینکه نگرش و مهارتهای خود را مستقیماً از معلمان خود دریافت کنند، بتوانند با راهنمایی معلمان، به کشف و نوآوری برسند و یاد بگیرند که به چه دانش، نگرش و یا مهارتی نیازمندند و چگونه و از چه راهی میتوانند آن را به دست آورند. (شولمن، 1987)
در این مجموعه نشستهای مجازی به معرفی سه پداگوژی خواهیم پرداخت. سومین نشست به معرفی Participatory pedagogy اختصاص داده شدهاست.
موضوعات دوره:
- مروری بر مفهوم پداگوژی
- Participatory pedagogy چیست؟
- چگونه به محورهای اصلی Participatory pedagogy پایبند باشیم؟
- محورهای اصلی Participatory pedagogy کدامند؟
مخاطبین دوره:
- دانشجویان علوم تربیتی
- دانشجویان دیگر رشتههای مرتبط
- مربیان کودک
- معلمان دبستان
- علاقمندان به فعالیت در حوزهی کودک
- مراقبان کودکان
راهبر: فاطمه صادقی
بهاء دوره : ۳۹۹ هزار تومان
** همراه با تخفیف ثبتنام گروهی
منابع متن:
(https://en.wikipedia.org/
Li, G., 2012. Culturally contested Pedagogy: Battles of literacy and schooling between mainstream teachers and Asian immigrant parents.
Suny Press Shulman, Lee (1987). “Knowledge and Teaching: Foundations of the New Reform” (PDF).
Harvard Educational Re
Harvard Educational Review. 15 (2): 4–14. Retrieved 12 June 2017.
دیدگاهها