تحلیل فیلم «نقطه‌ی کور -The Blind Side»
نوشته‌ی مهتاب عرب‌زاده
ویراستاری: سمیه صادقی
نقطه‌ی کور ( The Blind Side) نام یک فیلم درام به کارگردانی جان لی هنکاک و با بازی ساندرا بولاک محصول سال 2009 ایالات متحده‌ی آمریکا است.در دنیای ما گاهی سیاهی و سفیدی به رنگ پوست ختم نمی شوند بلکه گذشته ، انتخاب‌ها و قدم های ما نیز بر زندگی تاریک و روشن خودمان و دیگران تأثیر خواهند گذاشت و از نظر ما آنچه که بر سپیدی زندگی‌مان افزون می کند، شناخت و محافظت از ژرفای وجود پاک و راستین‌مان است، دقیقاً مانند محافظتی که مایکل اوهر از خود، خانواده و زندگی‌اش داشت.
در این فیلم مسأله‌ی قابل توجه مربیان این است که معضل بچه‌های بد سرپرست فقط با نگهداری آن ها در مکان‌های امن حل نمی‌شود. این کودکان و یا نوجوانان نیازمند فرهنگ‌سازی، آموزش و شرایط محیطی مناسب برای ورود بی‌دغدغه به جامعه هستند. در ابتدای فیلم متوجه می شویم که وجود یک مدرسه خوب باعث آسایش و آرامش مایکل نشد زیرا مثل مواقع دیگر در حال پیمودن مسیر رنج ها و بی‌خانمانی بود.
این فیلم را از جهت اینکه یک روایت انسان‌دوستانه و امیدبخش دارد بسیار ارزشمند می‌دانیم و تماشای آن را به افراد بالای 13 سال پیشنهاد می‌دهیم.
نسخه‌ی کامل این تحلیل فیلم را می‌توانید از اینجا دریافت کنید.
منابع :
جیمز، فرانسیس و کنت براون: یادگیری مبتنی بر تفاوت های فردی،ترجمه‌ی مجید نعمتی ،حیدر تورانی، نشر قو،1392
جعفری، نرگس: موضوع بررسی عوامل بازدارنده‌ی خلاقیت در مدارس ابتدایی، اسوه: بهمن 1385، ش 11
*** تهیه و تنظیم: گروه فرهنگی-هنری دوران، بخش پژوهش
فیلم فوق العاده ای بود ؛ عالی بود🔥🔥
خیلی ممنونیم که نظرتون رو برامون نوشتین 😍😌🌱.